La Bikŝuo kaj la Skorpio

Budhista Parabolo


Bikŝuo kaj liaj lernantoj iris tra vojo, kaj pasante sur iu ponto, ili ekvidis skorpion kuntrenita de la rivero. La bikŝuo kuris tra la bordo de la rivero, eniris en la akvon kaj prenis la besteton per sia mano. Kiam forakve alportis ĝin, la besteto pikis lin. Pro doloro, la bikŝuo lasis ke ĝi falis ree en riveron. Li iris ĝis la bordo, ekprenis branĉon de arbo, kuris, eniris en la riveron, prenis la skorpion kaj savis ĝin. Revenis la bikŝuo kaj kuniĝis al la lernantoj ĉe la vojo. Ili spektis la scenon kaj akceptis lin perpleksaj kaj ĉagrenitaj.
"Majstro, probable doloregas! Kial vi savis tiun beston malplaĉa kaj venena? Ke ĝi dronus! Estus unu malpli! Vidu kiel ĝi respondis vian helpon! Pikis la manon, kiu savis ĝin! Ne meritis vian kompaton!”
La bikŝuo aŭdis trankvile tiajn komentojn kaj respondis:
“Li agis laŭ sia naturo, kaj mi laŭ la mia”.
Fonto: AMORC – Juneca nº 32.

Pilgrimanto Majo 2002
Traduko al Esperanto: Rodrigo de Carvalho Mendonça