RIDI

1. Montri subitan gajecon per karakteriza streĉo de la buŝo kaj faltiĝo de la vizaĝo, ofte akompanataj de ĝoja voĉbruo:

Mi tiom ridis, ke la ventro jam doloras.

Plej bone ridas, kiu laste ridas.

Rido matene - ploro vespere.

Ploranton ni evitas, ridanton ni imitas.

Ni ridegis pri la ŝercoj de komikisto - ili tre ridigas homojn.

2. Montri agrablan, feliĉan aŭ bonvenigan aspekton:

Antaŭ niaj okuloj aperis ridanta pejzaĝo.

Bone tiu sidas, al kiu la sorto ridas.

Bela mateno ridetas al ni.

Sur ŝia vizaĝo mi ekvidis rideton.

3. Moke esprimi sian malŝaton:

Li ridis, kiam mi malsukcesis.

Ridas blindulo pri lamulo.

Sen povo kolero estas ridinda afero.

Ĉu tiuj aĉuloj denove vin mokridis?!